Okres dojrzewania to trudny okres nie tylko dla nastolatka, ale również dla jego najbliższych. Co zrobić, by wesprzeć młodego człowieka w drodze do niezależności? Jak radzić sobie z przejawami buntu? Kiedy warto poprosić o pomoc specjalistę? Podpowiadamy. Okres dojrzewania rozpoczyna się obecnie nawet w okolicach 11-12, a kończy zazwyczaj około 19 r.ż. W tym czasie w organizmie panuje prawdziwa burza hormonalna. Jej skutkiem są nie tylko zmiany w wyglądzie nastolatka, ale również w jego zachowaniu.
Trudny okres dla bliskich
Przecież Ty nic nie rozumiesz!, Nie mam ochoty jechać z Wami na wakacje, mam ważniejsze sprawy, O niczym nie macie pojęcia! — takie słowa często padają z ust „obrażonych na cały świat” młodych ludzi. Młody człowiek musi wykonać ogromną pracę, aby z dziecka stać się dorosłym i zbudować własne ja. Jeśli będziesz odbijać piłeczkę i na takie zachowania reagować emocjonalnie, tylko zaognisz trudną już sytuację.
Pamiętaj — podstawą kontaktu z nastolatkiem w tym trudnym dla niego okresie jest przede wszystkim wyrozumiałość i wyczucie.
Jak wesprzeć nastolatka?
Kochaj, ufaj, rozmawiaj — wprowadzenie w życie tych trzech ważnych zasad pomoże dziecku i domownikom przetrwać ten jakże trudny czas. Tylko tyle i… aż tyle. Choć taka metoda wydaje się banalnie prosta, w praktyce wielu rodzicom przysparza ogromnych kłopotów. Jak bowiem zaufać, skoro nastolatek kolejny raz wraca późno w nocy, w dodatku pod wpływem alkoholu? Jak rozmawiać, skoro każda próba nawiązania kontaktu kończy się burknięciem lub co gorsza, trzaskaniem drzwiami? Jeśli starania rodziców pełną na niczym, warto zasięgnąć porady specjalisty.
Kiedy wizyta u psychologa?
Wizyta u psychologa okaże się zasadna, kiedy zachowania nastolatka wymykają się spod kontroli i zaczynają zagrażać jemu i jego otoczeniu. Sygnały, które powinny być impulsem do konsultacji psychologicznej to:
- agresja słowna lub fizyczna;
- łamanie panujących w domu i szkole zasad;
- regularne sięganie po alkohol lub inne substancje psychoaktywne;
- samookaleczenia się lub inne zachowania autodestrukcyjne, np. chorobliwe odchudzanie prowokowanie wymiotów etc.;
- poważne problemy z nauką, wagary;
- zachowania depresyjne, brak ochoty na aktywności, które do tej pory sprawiały radość.
Wizyta u psychologa to nie wstyd
Dla wielu osób wizyta u psychologa wciąż pozostaje źródłem wstydu. Właśnie dlatego często zwlekają z nią bardzo długo. Pamiętaj, poszukiwanie profesjonalnej pomocy świadczy wyłącznie o dojrzałości i jest przejawem miłości i troski. Sięgając po wsparcie psychologa, pomożesz nie tylko dziecku, ale również sobie i innym członkom rodziny.
Źródło: https://psychoterapiacotam.pl/