Zawierając związek małżeński każdy przekonany jest, że spędzi resztę życia z tą jedyną i niepowtarzalną osobą. Niestety zdarza się, że po latach małżonkowie przestają się dogadywać, a ich małżeństwo w praktyce istnieje jedynie formalnie.
Przyczyn takiego stanu rzeczy może być wiele. Do najczęstszych należą: alkoholizm, zdrada, używanie przemocy fizycznej lub psychicznej. Jednakże ich wystąpienie nie zawsze będzie podstawą do orzeczenia rozwodu.
Gdzie złożyć pozew o rozwód?
O ustaniu małżeństwa między dwojgiem ludzi orzeka sąd. Właściwym sądem dla tego typu spraw jest zawsze sąd okręgowy, w okręgu którego ostatnio wspólnie zamieszkiwali małżonkowie, o ile na czas złożenia pozwu któreś z nich nadal tam zamieszkuje. Jeśli oboje małżonkowie zamieszkują już w innych miejscach, sądem do którego należy złożyć pozew, jest sąd okręgowy właściwy dla miejsca zamieszkania pozwanego. Zdarza się jednak, że miejsce pobytu pozwanego nie jest znane – wtedy pozew składa się w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania powoda.
Kiedy sąd orzeknie rozwód?
Sąd orzeka rozwód w sytuacji, gdy stwierdzi, że doszło do całkowitego i długotrwałego rozkładu pożycia małżeńskiego. Co to oznacza? Oznacza to, że pomiędzy małżonkami trwale ustały wszelkie więzi fizyczne, duchowe i gospodarcze. Rozwody mogą być orzekane jedynie wtedy, gdy spełnione są wszystkie te trzy przesłanki. W wyjątkowych sytuacjach rozwody orzekane są również, kiedy ograniczonym stopniu zachowana jest więź gospodarcza (np. sytuacja ekonomiczna małżonków nie pozwala im na osobne zamieszkanie przed podziałem majątku).
Kto jest winny rozpadu małżeństwa?
Sąd może orzec rozwód na trzy sposoby: bez orzekania o winie któregokolwiek z małżonków (jedynie na zgodny wniosek obu stron postępowania), z orzeczeniem winy jednego z małżonków lub z orzeczeniem o winie obojga małżonków. Orzeczenie o winie lub jej braku ma swoje skutki nie tylko podczas rozprawy rozwodowej, ale również w późniejszych latach po zakończeniu postępowania. Najważniejsze skutki odnoszą się do ewentualnego obowiązku alimentacyjnego i sposobu sprawowania opieki nad wspólnymi dziećmi byłych współmałżonków. Kwestia opieki nad dziećmi jest bardzo rozległa i wymaga omówienia w osobnym artykule, natomiast odnośnie alimentów należy wyjaśnić, że mogą one dotyczyć nie tylko dzieci ale również byłego współmałżonka. W przypadku braku orzeczenia o winie lepiej zarabiający małżonek może zostać zobowiązany do alimentacji na rzecz mniej zarabiającego małżonka, ale obowiązek taki ustaje po upływie pięciu lat od ustania małżeństwa. Natomiast w przypadku orzeczenia o winie, małżonek uznany za winnego rozpadu małżeństwa może zostać zobowiązany do łożenia na utrzymanie byłego współmałżonka nawet dożywotnio. Należy również pamiętać, że w przypadku żądania orzeczenia winy, osoba zgłaszająca żądanie będzie musiała tę winę udowodnić.