DDA to syndrom dorosłego dziecka alkoholika. U osoby wychowującej się w rodzinie, w której nadużywany jest alkohol, czy to przez jednego czy przez dwoje rodziców, kształtują się pewne cechy osobowości, które w dorosłym życiu bardzo utrudniają normalne funkcjonowanie.
Terapia DDA jest doskonałym sposobem na to, aby zostawić za sobą dzieciństwo i nauczyć się w pełni przezywać własne, aktualne życie.
Rozpoznanie i pogodzenie się z faktem
Osoby wychowujące się w domach, w których był problem alkoholowy, borykają się z wieloma problemami. Problemy te dotyczą zarówno spostrzegania siebie, jak i innych, w negatywnym świetle. Co więcej, syndrom DDA sprawia, że podejmowanie ważnych życiowych decyzji odbywa się w sposób bardzo specyficzny. Osoby cierpiące na ten syndrom często nie chcą tego zauważyć – wyparcie, racjonalizowanie oraz fantazjowanie to bardzo częste mechanizmy obronne, które pojawiają się u osób dorosłych. Ponadto, osoby takie bardzo wybuchowo, emocjonalnie i skrajnie reagują na emocje. Aby zmienić swoje życie i naprawdę uporać się z problemami z dzieciństwa, warto uświadomić sobie ich znaczenie – co wcale nie jest łatwe. Dopiero wtedy terapia DDA może odnieść dobre i pożądane rezultaty.
Z jednej strony słaby, a z drugiej mocny
Dziecko wychowane w domu, w którym problem alkoholowy istniał, nauczyło się funkcjonować w dwóch światach. Bardzo mocno zakorzenione jest w nim poczucie winy za zaistniałą sytuację, odczuwa wstyd i lęk. Pozornie jest jednak bardzo mocne, odpowiedzialne – opiekuje się rodzicem alkoholikiem, ukrywając w ten sposób problem przed otoczeniem. Brak dzieciństwa oraz ciągły strach muszą i mają wpływ na dorosłe życie.
Kiedy warto zastanowić się nad terapią?
Sfera emocjonalna: Posiadasz ciągle poczucie niepokoju oraz napięcia, odczuwasz smutek i często jesteś rozdrażniony. Masz problemy z koncentracją, jesteś pesymistycznie nastawiony do życia i boisz się o przyszłość. Odczuwasz bardzo głębokie przeświadczenie, że jesteś samowystarczalny, ale jednocześnie boisz się popełniać błędy i unikasz podejmowania ważnych, życiowych decyzji.
Relacje z innymi ludźmi: w relacjach z innymi ludźmi jesteś nieufny, nie lubisz rozmawiać o swoich uczuciach i kłopotach, nie odczuwasz przyjemności i spełnienia z przebywania z innymi ludźmi.
W czym pomaga terapia DDA?
Terapia DDA pozwala rozpoznać problemy i uporać się z nimi. Najważniejsze w terapii jest to, aby osoba z syndromem DDA naprawdę była zmotywowana do działania i do leczenia. Po zakończonej terapii pacjenci zaczynają zupełnie inaczej budować relacje i postrzegać siebie w tych relacjach. Można zauważyć również wzrost umiejętności kontrolowania własnych stanów emocjonalnych. Pojawia się również uczucie zadowolenia z życia, z wykonywanej pracy i podejmowanych działań.