Savoir-wiedzieć, vivre żyć. Wiedzieć jak żyć. Te dwa  popularne słowa, rozumiemy jako zbiór reguł dobrego wychowania, znajomość obyczajów i form towarzyskich, umiejętność postępowania i radzenia sobie w różnych  sytuacjach życiowych.

 

Znajomość zasad, ogłada, dobre maniery, znajomość obowiązujących w danej grupie zwyczajów i form towarzyskich, przede wszystkim mają nam pomóc w prawidłowym funkcjonowaniu. Odnoszą się  one do kilku podstawowych dziedzin życia. Działania w społeczeństwie, w pracy, w rodzinie i w miejscach publicznych. Dotyczą nie tylko form towarzyskich, ale i  wyglądu, higieny, zachowania przy stole,  ubioru i wszelkiej komunikacji międzyludzkiej. Zasady savoir vivre uwarunkowane są kulturowo i obyczajowo. Często różnią się od siebie w zależności  od  położenia geograficznego, ale trzy najważniejsze zwroty ze sztuki savoir vivre’u:  proszę, dziękuję, przepraszam na całym świecie będą zrozumiane.

Ciąg dalszy- witanie się

Szczególnie serdeczną formą powitania, jest uścisk obiema rękoma. Pojawia się on najczęściej pomiędzy dobrymi znajomymi, lub gdy chce się dać do zrozumienia że druga strona jest godna zaufania. Wzięcie w ramiona - ta forma powitania, trochę zapomniana, ale  wraca i cieszy się w Polsce coraz większą popularnością. Uścisk, tzw. akolada, to rodzaj powitania przyjaciół i znajomych w serdeczny sposób. Najczęściej spotyka się ją między dwiema paniami lub panią i panem, rzadko natomiast między dwoma mężczyznami.

Panowie, jeśli są znajomymi, to przeważnie witają się uściskiem prawych dłoni przy jednoczesnym poklepaniu się po barkach lewymi dłońmi. Tak nie witamy osób obcych, w sytuacjach oficjalnych, w miejscu pracy, przełożonych, ani  starszych  mężczyzn.

Sztuka przedstawiania

Przedstawianie ludzi sobie jest proste. Przedstawia się mężczyznę kobiecie, młodszych - starszym, niższych rangą - starszym rangą, panów-paniom, pojedynczą osobę-parze, nowo przybyłych gości-obecnym. Jeśli nie pamiętamy nazwiska kogoś kogo przedstawiamy nie panikujemy. Wystarczy przyznać się  i powiedzieć: przepraszam, ale nie pamiętam  nazwiska, czy imienia. Z zasady najpierw wymienia się nazwisko osoby przedstawianej.

Przejście na „ty”

Zanim zaproponuje się przejście na "ty", należy zastanowić się, czy na pewno tego chcemy i czy następnego dnia nie będziemy żałować tej decyzji. Propozycję przejścia na "ty" składa starszy młodszemu, kobieta-mężczyźnie, przełożony-podwładnemu, starszy pracownik – młodszemu.

Wiesława Kusztal, Extra Brodnica

Artykuł sponsora/partnera - zawiera lokowanie produktu/marki